ملاحظات اخلاقی در کودکان

چاقي يك مشكل جدي است كه با حس خود ارزش گذاري و پذيرش توسط همسالان مرتبط است. (1) عواقب ديگر مانند مشكلات روانشناسي ( تبعيض جنسي) عدم خود باروري ، كاهش معاشرت، افزايش قد برخلاف انتظارات جامعه، افزايش چربي خون، افزايش فشارخون وتحمل غير طبيعي گلوكز است.

زمان بازگشت بافت چربي يكي از پديده هاي طبيعي رشد كه در حدود 6 سالگي رخ مي دهد.

بازگشت بافت چربي وذخيره بيش از اندازه چربي در دوران بلوغ دو عامل بسيار نگران كننده گسترش چاقي در دوران كودكي است. از سن 20 سالگي دريافت انرژي ثابت مي ماند ونشان مي دهد كه رژيم غذايي يكي از افزايش دهنده هاي اصلي شيوع چاقي نيست. با اينحال عدم فعاليت، نقش اصلي را در چاقي ايفا مي كند

در يك مطالعه نشان داد كه ميزان فعل و انفعالات در هنگام تلويزيون تماشا كردن كودكان 8تا12 ساله كمتر از ميزان متابوليك استراحت است. و نشان داد آنهايي كه بيشتر از 4 ساعت در روز تلويزيون تماشا مي كردند در معرض خطر سطوح بالاي كلسترول قرار داشتند. براي آنكه بتوان زودتر مداخله كرد كودكان در معرض خطر چاقي بايد مكررا مورد بررسي قرار گيرند. موفق ترين برنامه شركت دادن خانواده،اصلاح رژيم غذايي، اطلاع رساني و اصلاح مؤلفه هاي رفتاري است.داشتن فعاليتهاي بي خطر و نشاط آور كه نياز به رقابت ندارد مثل راه رفتن، طناب بازي و دوچرخه سواري تاكيد شود.

نارسایي رشد

آشكارترين شكل ، سؤتغذيه پروتئين انرژي (PEM ) اسست. كه به دنبال قحطي، جنگ ، ناآرامي هاي سياسي و فقر بچه ها را مبتلا مي سازد و ممكن در اثرعواملي چون يك بيماري حاد يا مزمن، يك رژيم غذايي محدود ، كم اشتهايي، محروميت

كم اشتهايي ثانويه به يبوست و دارو، يا كمبود مطلق غذا باشد .همچنين اگر كودك كوتاه قد باشد احتمال كمبود روي بايد بررسي شود.تحقيقات نشان مي دهند بچه هاي مبتلا به بيماريهاي مزمن در خطر ويژه هستند اين امر منجر به نارسايي دائمي رشد مي شود و هرچه زودتر اتفاق بيافتد و طولاني تر شود بازيافتن رشد غير ممكن ميشود.مطالعات انجام شده بر روي كودكان قبل از دوران بلوغ نشان داد كه كودكان همانند نوجوانان همان نگراني را در مورد تصور بدني (درخواست لاغر شدن) برنامه هاي رژيمي و برنامه هاي غذايي ( مصرف مكرر نوشيدني هاي غير الكلي رژيمي) دارند. در ساير گزارشها نارسايي رشد كودكان پيش دبستاني با رژيمهاي غذايي كاهش وزن،آترواسكلروز يا ساير مشكلات بالقوه بهداشتي و دريافت بيش از اندازه آب ميوه ذكرشده است .از آنجايي كه اغلب دريافت فيبر در كودكان بخصوص توسط آنهايي كه "مشكل پسند" هستند كم است اين موضوع بايد هميشه در ارزيابي ها مورد توجه باشد.

بچه هايي كه در محيط خانوادگي با فشار رواني زندگي ميكنند و امكان كمي براي بيان احساسات دارند. كم غذا ميخورند. مشكلات ديگر مثل ديابت مليتوس، بيماري كبدي، قلبي و كليوي كه در هضم ، جذب، استفاده، ذخيره يا دفع مداخله ميكنند اثر گذار هستند.برخي از پچه ها به انگل مبتلا هستند. براي افزايش اشتها و اصلاح محيط درراستاي تامين دريافت مطلوب كودك بايد سعي و تلاش نمود.

كمبود آهن

يكي از رايج ترين اختلال مواد مغذي كودكان است.حدود 9% بچه هاي 1تا 2 ساله و 4% بچه هاي 3تا 10 ساله به كم خوني فقر آهن مبتلا هستند. بويژه دختران كه سليقه هاي غذايي محدودي دارند بيشتر در خطر مي باشند. يك كودك يك ساله بجاي مصرف ساير غذاها، مقادير زيادي شير مصرف ميكند كه اين امر منجر به كم خوني ناشي از شير milk anemia"" میشود.

بسياري از كودكان كم سن پيش دبستاني گوشت دوست ندارند. بنابراين دريافت آهن آنها به صورت آهن غير هم است كه كمتر جذب ميشود. مشكل كم خوني آهن در كودكان پيش دبستاني مسن تر و كودكان دبستاني كمتر است. كودكان مبتلا به كمبود آهن – ابتلا يا عدم ابتلا به كم خوني- امتياز كمتري در آزمون استاندارد رشد مغزي بدست مي آورند. همچنين براي حل يك مشكل توجه كمتري به اطلاعات مورد نياز مي كنند. تاثير كمبود آهن بوجود امده در خردسالي ممكن است در سن 5 سالگي بيشتر نمايان شود. براي افزايش قابليت جذب آهن غير هم، بايد در رژيم غذايي بر افزايش ميزان مصرف اسيد اسكوربيك همراه با گوشت قرمز، ماهي و ماكيان تاكيد شود.

پوسيدگي دندان