سید صالحسید صالح، تا این لحظه: 10 سال و 5 ماه و 18 روز سن داره

فـِرشـتـه کـُوچـُولـوی مـامـان

بیماریهای کودکان

1392/10/27 23:49
1,112 بازدید
اشتراک گذاری

یبوست

همیشه به مقدار توصیه شده درون شیشه بریزید.استفاده بیش از حدمیتواند کودک شما را دچار یبوست کندیا اورا تشنه کند.

کودک شیرخوار معمولا یبوست نمیگیرداما اگرکودک شما زیر ٨ هفته استو چند روز مدفوع نکرده است حتما به پزشک مراجعه کنید.

 

 

 

 درباره اروغ  کودکان

- چرا بچه‌ها آروغ میزنند؟
شیرخواران، هنگام مکیدن شیر هوای زیادی میبلعند و زدن به پشت آنها به خالی شدن این هوا از درون معده کمک میکند. درواقع سیستم گوارش آنها هنوز کامل نشده است و برای تخلیه هوا از معده به کمک والدین نیاز دارند. اگر فرزند شما زیاد باد گلو دارد شاید به این دلیل باشد که تند و با ولع شیر میخورد و در نتیجه هوای زیادی را همراه با شیر میبلعد...

2- چگونه به کودکان‌مان کمک کنیم آروغ بزنند؟
کافی است شیرخوار را درحالی که سرش روی شانه‌تان است در اغوش بگیرید و راه تنفسیاش را باز گذارید. برای اینکه شیرخوار راحت آروغ بزند باید کمر او کاملا صاف باشد و گردنش تکیه‌گاه داشته باشد. پیشنهاد میکنیم پارچه‌ای روی دوش خود بیندازید زیرا معمولا آروغ زدن با بالاآوردن کمی شیر همراه است.

3- آیا آروغ نزدن مشکلی پیش میآورد؟
خیر. اگر شیرخوار شما بعد از شیرخوردن آروغ نزد به این معنی است که هوای زیادی در معده‌اش جمع نشده است. البته بهتر است بعد از شیرخوردن قبل از خواباندن او کمی او را سردوش خود نگه دارید. البته میتوانید کودک را به حالت دمر قرار دهید تا آروغ بزند.

4- آیا شیرخواران یک آروغ میزنند یا چند تا؟
گاهی بعد از شیرخوردن شیرخوار 2 تا 3 آروغ میزند. این موضوع به سرعت شیرخوردن، وضعیتی که در آن شیر خورده، میزان تکامل دستگاه گوارش و... بستگی دارد.

5- چگونه متوجه شویم که شیرخوار به دلیل آروغ نزدن ناراحت است؟
مرتب تکان خوردن،‌ این طرف و آن طرف بردن سر و ناراحت بودن، نگرفتن دوباره سینه یا شیشه میتواند نشانه داشتن باد گلو باشد. در این شرایط او را بنشانید و با دست گردن او را نگه دارید و چند دقیقه‌ای صبر کنید.

6- آیا شیرخواری که از سینه‌ مادر شیر میخورد هم آروغ میزند؟
شیرخوارانی که از سینه شیر میخورند در مقایسه با آن دسته که از شیشه شیر میخورند، کمتر باد گلو دارند. در واقع وقتی شیرخواری درست مقابل سینه مادر قرار میگیرد و تمامی یا میزان زیادی از هاله قهوه‌ای سینه را به داخل دهان میکشد، هوای زیادی وارد معده او نمیشود. در حال حاضر بسیاری از تولیدکنندگان شیشه‌های شیر نیز تلاش میکنند سرشیشه‌هایی شبیه سینه‌ مادر بسازند اما با این حال باز هم شیشه در مقایسه با سینه مادر سبب میشود هوای بیشتری داخل معده شیرخوار شود.

7- بعد از اتمام شیرخوردن چه مدت باید صبر کنیم تا شیرخوار آروغ بزند؟
حداکثر 20 دقیقه بعد از پایان شیردهی. بهتر است قبل از این مدت شیرخوار را نخوابانید. بهتر است او را سردوش بگذارید یا اگر واقعا سرتان شلوغ است برای چند دقیقه‌ای او را به شکم بخوابانید. البته در این حالت باید مراقب او باشید.

8- چرا خواباندن شیرخواری که آروغ نزده، اشتباه است؟
شیرخواری که آروغ نزده خوابی پریشان و ناآرام دارد و مدام بیدار میشود. برای اینکه فرزندتان راحت بخوابد کافی است چند دقیقه بعد از اتمام شیردهی او را درآغوش نگه دارید و آرام با او صحبت یا صورتش را نوازش کنید یا تکان‌اش دهید تا در نهایت باد گلو بزند و آرام بخوابد.

 

قولنج 

گریه ی بیش از حد کودک ممکن است نشانه ای از قولنج باشد ام هیچکس علت انرا نمیداند. بعضی دکترها انرا نشانه ای از انقباضات معده میدانندکه باعث گریه میشودکه یک یا دو دقیقه ارام میشود ودوباره از سر گرفته میشود.گاهی ممکن است ساعتها طول بکشدتا این موج درد بگذرد.

کنار امدن با قولنج نوزادان بسیار سخت است  شما میتوانید از پزشک کمک بگیرید.

 

شايد كودك شما ديابتي باشد!

ديابت در کودکان,کودکان دیابتی

 

در حال حاضر بیش از 360 میلیون نفر به دیابت مبتلا هستند که این میزان در حال افزایش است. از سوی دیگر سن ابتلا به این بیماری نیز در حال کاهش است. در واقع دیابت نوع یک رشد بیش از 3 درصدی در میان کودکان پیش‌دبستانی داشته و این رشد رو به افزایش است. براساس تحقیقات جهانی سالانه بیش از 70 هزار نوجوان زیر 15 سال به دیابت مبتلا می‌شوند که به عبارتی 200 نوجوان در روز را شامل می‌شود بنابراین تخمین زده می‌شود 500 هزار کودک و نوجوان در محدوده سنی 14 سال در دنیا مبتلا به دیابت باشند.
متاسفانه در کشور خودمان آمار دقیقی از مبتلایان وجود ندارد اما آنچه مسلم است این روند رو به افزایش است زیرا تا پیش از این به ندرت کودک زیر 4 ساله مبتلا دیده می‌شد اما در حال حاضر حتی در نوزاد 15 روزه نیز این بیماری مشاهده شده است.
والدین باید توجه داشته باشند که علائم این بیماری را با بیماری‌های دیگر اشتباه نگیرند زیرا در این صورت روند تشخیص و درمان به تعویق می‌افتد بنابراین ممکن است کودک با علائم حادتری مانند کمای دیابتی مواجه شود. در این حالت کودک به حتم قند بالای 300 دارد. متاسفانه در کشور ما بیشتر دیابتی‌ها با این علائم مراجعه می‌کنند در حالی که در کشورهای اروپایی این اتفاق فقط در کتاب‌ها توضیح داده شده است و نمونه عینی برای آن وجود ندارد.
 آنچه مسلم است اينكه دیابت در کودکان و نوجوانان با بزرگسالان متفاوت است و زمانی که والدین متوجه بیماری در فرزندشان می‌شوند، تغییراتی مثل کنترل روزانه و تزریق روزانه در زندگی‌شان اتفاق می‌افتد اما باید حمایت روانی و اجتماعی از آنان انجام شود تا دچار مشکل نشوند.
دیابت نوع یک که معمولا بیشتر کودکان و نوجوانان به آن مبتلا می‌شوند، در شروع علامت بارزی ندارد و والدین زمانی متوجه ابتلای فرزندشان به دیابت می‌شوند که سلول‌های تولید کننده انسولین ناگهان 80 تا 90 درصد عملکردشان را از دست می‌دهند . دیابت نوع یک، بیماری سیستم دفاعی بدن است و اگر پدر و مادر به موقع متوجه علائم این بیماری نشوند ممکن است زمانی مراجعه کنند که کودک حتی قند بالای 400 دارد. بنابراین در اینجا برخی از علائم هشدار را با هم مرور می‌کنیم.
شب ادراری غیرمعمول را جدی بگیرید
در کودکان تا 4 سالگی ممکن است شب‌ادراری وجود داشته باشد اما از این سن به بعد باید نسبت به این مشکل حساس بود. برخی والدین ممکن است تصور کنند شب‌ادراری فرزندشان به علت مایعاتی است که خورده است یا حتی به اصطلاح سردی‌اش کرده که در این مواقع هم حتی به کودک خوراکی‌های شیرین داده می‌شود. اما والدین باید بدانند وقتی کودک‌شان تا پیش از این مشکلی نداشته و حالا به یکباره دچار مشکل شده باید علت‌یابی شود.
حواستان به لیوان‌های آبش باشد
طبیعی است وقتی کودک شب‌ادراری داشته باشد، متعاقب آن پرنوشی هم دارد. به دنبال دفع زیاد آب از بدن کودک دچار تشنگی و عطش شده و مبتلا به پرنوشی آب می‌شود. اگر کودک و نوزادی نتواند تشنگی خود را بیان کند، در این صورت آب از بدن از طریق ادرار دفع می‌شود ولی فرد نمی‌تواند آب را جبران کند و بدن دچار کم‌آبی شدید می‌شود. وقتی آب بدن زیاد دفع می‌شود، غلظت املاح در خون افزایش پیدا می‌کند. این افزایش غلظت املاح خون باعث بروز احساس تشنگی و خشکی دهان خواهد شد.
کاهش وزن یا افزایش اشتهای کاذب
وقتی کودکی زیاد آب می‌خورد امکان دارد اشتهای خود را برای خوردن غذا از دست بدهد و دچار کاهش وزن شود. این احتمال نیز وجود دارد که کودک دچار اشتهای کاذب شود و به دنبال آن اضافه وزن پیدا کند. کودکی که تا پیش از این وزن طبیعی داشته، افزایش ناگهانی وزن می‌تواند یک علامت قابل تامل باشد.
علائم دیابت را در فصل شیوع آن دنبال کنید
از آنجا که دیابت نوع یک در اواخر زمستان و اوایل بهار و همچنین در اواخر تابستان و اوایل پاییز بیشتر است ممکن است با اتفاقاتی مانند خانه تکانی اواخر زمستان یا فصل مدارس در اوایل پاییز مورد غفلت قرار گیرد بنابراین با بروز علائم ذکر شده خانواده‌ها نباید تصور کنند که خب حالا که زمستان است او دچار آنفلوآنزا شده یا وقتی مدارس شروع می‌شود دچار استرس شده است.
اگر وزن تولد بیش از 4 کیلو باشد
اگر نوزادی با وزن بالای 4 کیلو متولد شود این احتمال وجود دارد که مادر به دیابت بارداری مبتلا بوده است زیرا این نوع دیابت می‌تواند بدون علامت باشد. افرادی که مادر‌شان در دوران بارداری دچار دیابت بارداری شده در نوجوانی با احتمال بیشتری به دیابت دچار می‌شوند بنابراین بهتر است مادران باردار در هفته 24 تا 28 بارداری از نظر دیابت کنترل شوند. اگر مادر یا پدر دچار دیابت باشند هم احتمال اینکه فرزندشان بعد از 20 سالگی به دیابت مبتلا شود 30 تا 40درصد است

آنفولانزا در کودکان، از پیشگیری تا درمان

 

آنفولانزا در کودکان,آنفولانزا,درمان آنفولانزا,واکسن آنفولانزا

 

آنفولانزا چیست و از کجا باید فهمید کودک آنفولانزا  دارد؟
آنفولانزا در اثر ویروس آن، یعنی ویروس آنفولانزا به وجود می آید. کودکان زیر دوسال بیشتر احتمال ابتلا به این ویروس را دارند و برای آنها نیز بسیار خطرناک است.
دانستن اینکه کودک شما آنفولانزا دارد، همیشه کار آسانی نیست. کودک بیمار ممکن است سست، بی حال و کم اشتها باشد. یا شاید نشانه هایی همچون سرماخوردگی یا دیگر بیماری های ویروسی را داشته باشد.
آنفولانزا در کودکان
در این فصل که فصل آنفولانزا است اگر کودک شما نشانه های زیر را داشت احتمالا به آنفولانزا مبتلا شده است؟
    تب ناگهانی – 38.3 درجه سیلسیوس یا بالاتر
•    خستگی، بی حالی به همراه نشانه هایی همچون سرفه های خشک و بینی گرفته
اگر نشانه هایی همچون گرفتگی بینی یا سرفه قبل از تب پدیدار شدند، به احتمال زیاد فرزند شما سرما خورده است.
از دیگر نشانه های آنفولانزا می توان به زودرنج شدن، بی میلی و کم اشتهایی، گلودرد و ورم گلو اشاره کرد. آنفولانزا همچنین باعث ایجاد درد در ناحیه شکم و اسهال و استفراغ می شود.
کودکان چگونه آنفولانزا می شوند؟
ویروس های نوع A و نوع B آنفولانزا، به سرعت در محیط  منتشر و پخش می شوند. اگر کودک شما در نزدیکی فردی قرار دارد که آنفولانزا گرفته و سرفه و عطسه می کند، احتمال دارد قطرات سرفه یا عسطه او به دهان یا بینی کودک وارد شوند. فرد مبتلا به آنفولانزا، از یک روز پیش از بروز علائم بیماری و 5 روز پس از آن ناقل بیماری است.
از آنجا که ویروس آنفولانزا به سرعت تکثیر می شود، این بیماری می تواند به راحتی در مدرسه، مراکز نگهداری کودکان، زمین های بازی و حتی خانواده پخش شود. بیشتر مواقع، حتی افرادی که تصور می شود مبتلا نشده اند نیز پس از یک تا 4 روز علائم بیماری را نشان می دهند.
البته از آنجا که مقاومت افراد در مقابل ویروس آنفولانزا متفاوت است، شاید فردی به آن مبتلا باشد و خودش خبر نداشته باشد. یا نشانه های خفیفی داشته باشند که تصور شود سرماخوردگی است و به راحتی این ویروس را به بقیه افراد منتقل کند.
فرزند من آنفولانزا دارد، چگونه می توانم به بهبود حال او کمک کنم؟
بهترین درمان آنفولانزا، استراحت و نوشیدن مایعات است. خوردن سوپ یا آبگوشت نیز بسیار کمک کننده است و باعث از بین رفتن گرفتگی ها می شود.
اگر متوجه شدید فرزند شما راحت نیست و درد دارد، با دکتر او مشورت کنید و در صورت تایید، از  داروهای مسکن همچون استامینوفن کودکان اسفاده کنید. هیچ گاه بدون مشورت دکتر به فرزندان خود آسپرین ندهید زیرا ممکن است منجر به بیماری و سندروم های خطرناک در کودکان بشود. البته این مساله بسیار نادر است اما احتیاط شرط عقل است.
خیلی به دکتر اصرار نکنید که برای کودکتان آنتی بیوتیک تجویز کند. این دارو فقط باکتری ها را از بین می برد. آنفولانزا یک بیماری ویروسی است و در اثر باکتری ها به وجود نمی آید. بنابراین، آنتی بیوتیک دردی را دوا نمی کند. این دارو زمانی موثر است که فرزند شما علایم دیگری همچون ذات الریه، عفونت گوش یا برونشیت (آماس نایژه) داشته باشد.
کودک در عرض 3 تا 5 روز بهتر خواهد شد. ابتدا تب او از بین می رود و سپس اشتهایش باز می گردد. البته این مساله برای همه یکسان نیست. برخی از کودکان و بزرگسالان به مدت دو هفته یا حتی بیشتر، سرفه و بدن درد خواهند داشت.
چه زمانی باید فرزند خود را پیش دکتر ببریم؟
اگر نشانه های زیر را در کودک خود مشاهده کردید، حتما او را نزد پزشک ببرید:
•    اگر کودک شما زیر سه ماه است و تب 38 درجه سیلسیوس یا بیشتر دارد. کودکان در این سن حتما باید تحت مراقب پزشک برای تشخیص عفونت های جدی یا بیماری های احتمالی قرار بگیرند.
•    اگر کودک شما بین 3 تا 6 ماه سن و تب بالای 38.3 درجه سیلسیوس یا بیشتر دارد.
•    اگر کودک شما بالاتر از 6 ماه سن و تب بالای 39.4 درجه سیلسیوس یا بیشتر دارد.
•    بیشتر از سه روز تب داشتن
•    سرفه هایی که پس از یک هفته هنوز خوب نشده اند
    داشتن نشانه های آنفولانزا در صورت داشتن بیماری های مزمن همچون سرطان، کم خونی داسی شکل، دیابت یا ناراحتی های قلب، ریه یا کلیه
•    داشتن نشانه های آنفولانزا و آرتروت روماتیسمی یا کاواساکی که هر دو با آسپرین درمانی برای مدت طولای بر طرف می شوند.
•    گوش درد داشتن
•    خس خس کردن گلو یا سخت نفس کشیدن
•    دوباره مریض شدن بلافاصله پس از خوب شدن و درمان آنفولانزا
•    کم آب شدن بدن
چه کاری برای مبتلا نشدن فرزندم به آنفولانزا می توانم انجام دهم؟
از جمله روش های پیشگیری، تزریق واکسن آنفولانزا برای همه اعضای خانواده – از شش ماهه گرفته تا بزرگسالان – و همچنین رعایت اصول بهداشتی است.
تزریق واکسن
مرکز پیشگیری و درمان بیماری ها، توصیه می کند همه افراد – کودکان و بزرگسالان – از شش ماهگی هر سال واکسن آنفولانزا تزریق کنند. تزریق واکسن برای کودکانی که بیماری های جدی تر همچون دیابت، سیستم دفاعی ضعیف، کم خونی شدید یا بیماری های قلب، ریه و کلیه دارند، بسیار مهم تر و ضروری تر است.
متاسفانه واکسن های آنفولانزا عاری از خطا نیستند. تاثیر این واکسن به سلامت بدن کودک شما و چگونگی تطابق واکسن با ویروس، بستگی دارد. هر چه کودک بدن سالم تری داشته باشد، این واکسن تاثیر بیشتری خواهد داشت. در بعضی از سال ها، بدن افراد تطابق زیادی با واکسن دارد اما ممکن است در سال های دیگر اینگونه نباشد.
اگر پس از واکسیناسیون کودکان، همچنان به آنفولانزا مبتلا شدند باید امیدوار باشیم که بیماری او سخت نیست. همچنین باید بدانید، واکسن آنفولانزا بدن کودک را در مقابل بیماری های مشابه آنفولانزا محافظت نمی کند.
رعایت بهداشت
برای محافظت بهتر و بیشتر از فرزند خود باید اصول بهداشتی را رعایت کنید: دست های او را با صابون و آب گرم شویید و از دیگر اعضای خانواده نیز بخواهید دست های خود را چند بار در روز بشویند. این کار از انتقال بیماری در خانه جلوگیری می کند.
بهترین کار، دور نگه داشتن فرزند خود از افراد مشکوک به بیماری است. البته اگر افراد بیمار باشند اما نشانه های آن را نداشته باشند کار کمی سخت می شود.
با همه تلاش شما برای سالم نگه داشتن کودک، باز هم ممکن است او به آنفولانزا مبتلا شود. در صورت ابتلا به آنفولانزا، می توانید مطمئن باشید او امسال دیگر دچار این بیماری نمی شود زیرا در برابر این ویروس واکسینه شده است. البته، در سال آینده دوباره احتمال خطر هست زیرا این مصونیت فقط برای همین امسال وجود دارد. به همین دلیل است که توصیه می شود هر سال واکسن آنفولانزا را تزریق کنید.

آبله مرغان در کودکان

آبله مرغان در کودکان,آبله مرغان

 

آبله مرغان یک بیماری شایع در میان کودکان است . به خصوص کسانی که زیر سن 12 سالگی هستند . آبله مرغان در سرتاسر بدن به صورت نقطه هایی مانند تاول های خارش دار دیده می شود . و علائم آن مشابه با علائم آنفولانزا می باشد . این علائم معمولاً بدون درمان بهبود می یابد . اما به دلیل عفونت بسیار واگیردار است . کودکان مبتلا باید تا زمانی که علائم این بیماری بهبود نیافته در خانه بمانند و استراحت کنند .
آبله مرغان توسط ویروس زوستر آبله مرغان ایجاد می شود . بچه ها را می توان با تزریق واکسن آبله مرغان نیز، محافظت کرد . معمولاً در سنین 12 الی 15 ماهگی این واکسن تزریق می شود . مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها ( CDC ) توصیه می کند برای محافظت بیشتر ، از واکسن یادآوری در سنین 4 تا 6 سالگی استفاده کنند . ( CDC ) همچنین توصیه می کند به افراد 13 سال و مسن تر که تا به حال هرگز آبله مرغان نگرفته اند و واکسن آبله مرغان نزده اند ، دو نوبت با فاصله 28 روز یکبار واکسن تزریق کنند .
شخصی ممکن است فقط یک مرحله از آبله مرغان را بگیرد و ظاهراً علائمی نداشته باشد اما ویروس ( VZV ) می تواند به صورت نهفته در بدن بماند و پس از سالها به صورت بیماری زونا خود را نشان دهد .
استفاده از واکسن آبله مرغان  ، تا حدود قابل توجهی شانس ابتلا به آبله مرغان را در بچه ها کاهش می دهد اما ممکن است در سنین بالاتر دچار زونا بشوند .
علائم :
آبله مرغان باعث قرمزی و خارشی پوست ، ابتدا معمولاً در شکم یا پشت و یا صورت ایجاد می شود و سپس به تمام نقاط بدن گسترش می یابد . از جمله پوست سر ، دهان ، بینی ، گوش ها ، و اندام های تناسلی .
جوش های آبله مرغان ابتدا به شکل نیشگون کوچک قرمز یا مثل جوش و یا نیش حشرات به نظر می رسد . داخل جدار نازک تاول ها، مایع پرشده ، گاهی دیواره تاول ها شکسته و ترک زخم باز می شود . و اثر های زخم به رنگ قهوه ای است . تاول های آبله مرغان معمولاً کمتر از یک چهارم اینچ عرض دارند و پایه تاول های آبله مرغان مایل به قرمز می باشد . و علائم آن بیش از 2 تا 4 روز طول می کشد . در کودکانی که دچار ناراحتی های پوستی هستند ، جوش ها ممکن است گسترده تر و شدید تر باشد ، مانند : اگزما.
یک یا دو روز قبل از ظاهر شدن جوش های آبله مرغان ، بعضی از بچه ها دچار تب گرفتگی ، درد شکم ، گلو درد ، سردرد شده  یا احساس بی حالی می کنند . این علائم ممکن است از چند روز گذشته اتفاق بیافتد . و تب در حدود ( 37.7 و 38.8 ) درجه سانتی گراد باقی بماند . هر چند در مواردی هم ممکن است درجه تب بالاتر باشد . در کودکان خردسال اغلب علائم بیماری خفیف تر است و تاول های کمتری نسبت به کودکان بزرگتر و بزرگسالان ایجاد می شود . معمولاً آبله مرغان یک بیماری در حد متوسط است . اما برخی از نوزادان ، نوجوانان و بزرگسالان را که سیستم ایمنی ضعیفتری دارند می تواند شدیدتر تحت تاثیر قرار دهد .
در اثر این بیماری برخی از مردم ممکن است به عفونت های شدیدتر باکتریایی که پوست ، ریه ، مفاصل استخوان ها ، و مغز را درگیر کند ، دچار شوند . حتی در بچه ها هم گاهی با وجود سیستم دفاعی طبیعی بدن این عوارض شدیدتر می شوند . عفونت ها بیشتر در نزدیکی تاول های پوست ایجاد می شود هر کسی که تا به حال در دوران کودکی آبله مرغان نگرفته و یا واکسن آبله مرغان تزریق نکرده ، ممکن است در سنین بالاتر در معرض خطر ابتلا به زونا باشد . که حدوداً بالای 20% از افراد را شامل می شود . پس از عفونت ، VZV می تواند در سلولهای عصبی در نزدیکی نخاع غیر فعال باقی بماند و بعداً فعال شود که در نتیجه به بیماری زونا منجر می شود . این بیماری همراه با خارش و یا سوزش و درد می باشد و به صورت یک جوش قرمز و تاول روی بدن ایجاد می شود .
بیماری زونا گاهی اوقات با داروهای ضد ویروسی ، استروئیدها و داروهای ضد درد درمان می شود . و واکسن زونا نیز در حال حاضر برای افراد 60 سال و بالاتر هم وجود دارد .
مسری بودن :
آبله مرغان مسری است از حدود دو روز قبل از ظاهر شدن جوش ها تا زمانی که همه تاول ها بهبود یابند . کودکی که آبله مرغان گرفته باید حدود یک هفته به مدرسه نرود و در خانه استراحت کند تا اینکه همه تاول ها خشک شود و بیماریش بهبود یابد ، اگر شما مطمئن نیستید که فرزندتان برای بازگشت به مدرسه بهبود یافته می توانید از دکتر سوال کنید . آبله مرغان بسیار مسری می باشد اکثر بچه ها آبله مرغان را از خواهر یا برادری که آلوده شده می گیرند. به غیر از کسانی که قبلاً این بیماری را گرفته اند و یا واکسن آبله مرغان تزریق کرده اند . علائم نشان دهنده آبله مرغان در دیگر بچه ها، حدود 2 هفته بعد از آلوده شدن اولین فرزند صورت می گیرد .
کمک برای پیشگیری از گسترش ویروس:
اول مطمئن شوید که آیا بچه ها دست هایشان را به طور کامل می شویند، به ویژه قبل از غذا خوردن و بعد از حمام کردن . تا آنجا که ممکن است کودکی را که مبتلا به آبله مرغان است از خواهر و برادر خود که تا به حال آبله مرغان نگرفته و واکسن آبله مرغان نزده دور نگه دارید .
آبله مرغان و بارداری :
زنان باردار و هرکسی که مشکلات سیستم ایمنی بدن دارند نباید در نزدیکی فرد مبتلا به آبله مرغان قرار گیرند . اگر یک زن باردار در گذشته آبله مرغان نگرفته نباید در نزدیکی فرد مبتلا به آبله مرغان قرار گیرد، چون سریع به او سرایت می کند . ( به خصوص در 20 هفته اول بارداری ) که جنین ممکن است در معرض خطر ابتلا به نواقص مادرزادی قرار گیرد . و همچنین مادر جنین هم در معرض خطر قرار می گیرد . اگر زن باردار درست قبل یا بعد از تولد فرزند آبله مرغان بگیرد ، فرزند تازه متولد شده در معرض خطر قرار می گیرد . اگر زن در دوران بارداری به زونا مبتلا شود ، هیچ خطری برای کودک در حال رشد وجود ندارد .
اگر یک زن باردار درست قبل از بارداری ، آبله مرغان گرفته باشد ، کودک را باید مدتها از خطر آلودگی محافظت کرد . زیرا مادر از طریق جفت یا شیر دادن ممکن است کودک را آلوده کند . به کسانی که در معرض خطر شدیدتری هستند مانند نوزادهایی که مادران آنها در دوره بارداری آبله مرغان گرفته ، بیماران مبتلا به لوسمی و یا دارای سیستم دفاعی ضعیف ، کودکانی که داروهایی مصرف می کنند که که سیستم دفاعی آنها را ضعیف نگه می دارد ، در صورت ابتلا به آبله مرغان معمولا برای ایمنی بیشتر ، دوز IG  آبله مرغان تزریق می کنند .
پیشگیری :
پزشکان توصیه می کنند که بچه ها باید واکسن آبله مرغان را در سنین 12 تا 15 ماهگی و نوبت یادآوری را در 4 تا 6 سالگی تزریق         کنند . تزریق واکسن حدود 70 تا 85 درصد در پیشگیری از عفونت خفیف موثر است . و بیشتر از 95 درصد در پیشگیری از عفونت نوع متوسط تا شدید موثر است . کلاً بچه هایی که واکسن زده اند نسبت به بقیه ، علائم خفیف تری از خود بروز می دهند . بچه های سالم که آبله مرغان گرفته اند نیازی به تزریق واکسن ندارند و آنها مادام العمر در برابر این بیماری مصونیت دارند .
درمان :
چون ویروس باعث آبله مرغان می شود . بنابراین پزشک، آنتی بیوتیک  تجویز نمی کند . اما اگر زخم ها توسط باکتری آلوده شود ممکن است آنتی بیوتیک لازم باشد . این در میان کودکان بسیار رایج است چون زخم ها و جوش ها را دستکاری می کنند .

 

 

ادرار سوختگی

ادرارسوختگی یا درماتیت کهنه بچه، از شایع‌ترین انواع درماتیت در نوزادان است که به صورت یک التهاب پوستی حاد و گذرا بروز می‌کند و می‌تواند به سوختگی، خارش و در نتیجه برهم خوردن آرامش و خواب نوزاد منجر شود. یکی از شایع‌ترین عوارض ادرارسوختگی، عفونت‌های باکتریایی و قارچی موضعی است که آن هم از رطوبت، گرما و قلیایی بودن محیط، ناشی می‌شود و عوارض جدی‌تری به دنبال دارد. در نتیجه، در رابطه با این مساله پیشگیری که بسیار هم آسان است، از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است…

اگر شیرخوار شما بثورات پوشکی داشته باشد، حتما قادر خواهید بود آن را تشخیص دهید. مقداری از پوست پوشیده شده توسط پوشک که احتمالا منطقه تناسلی، چین‌های نواحی ران‌ها و کفل‌ها را شامل می‌شود، قرمز و ملتهب بنظر می‌رسند. نواحی درگیر ممکن است خشک یا مرطوب باشد و گاهی اوقات حالت عرق سوز دارد. اگر بثورات پوشکی واقعی درمان نشوند، ممکن است به عارضه خطرناکتری تبدیل شود. برای مثال، عفونت قارچی یا عفونت باکتریایی. عفونت‌های قارچی، بیشتر در شیرخوارانی که داروهای آنتی‌بیوتیکی دریافت می‌کنند دیده می‌شود، این داروها باکتری‌های خوب را که در حالت طبیعی در روده وجود داشته و مانع رشد مخمرها می‌شوند، از بین می‌برند. عفونت های قارچی اکثرا به صورت نقاط قرمز ریز شروع شده و سپس در اثر تکثیر و تجمع، به دمل‌های چرکی قرمز توپر تبدیل می‌شوند. عفونت‌های باکتریایی هم ممکن است با تب همراه باشند و معمولا ضایعات ترشح دار زرد رنگ یا کورک‌های چرکی ایجاد می‌کنند.

● علت بثورات پوشکی چیست؟

علت اصلی رطوبت است. نوزادان زیاد ادرار می‌کنند و دارای دفعات متعدد دفع مدفوع آبکی هستند. حتی پوشک‌های دارای قدرت جذب کنندگی زیاد نیز سبب مرطوب شدن پوست ظریف کودک می‌شود. اگر پوشک کودک برای زمان طولانی کثیف بماند، احتمال ایجاد بثورات پوشکی در طفل زیاد است؛ لازم به ذکر است که پوشک می‌تواند سبب آسیب ناحیه نشیمنگاهی در شیرخوارانی شود که پوست حساسی دارند، حتی اگر والدین‌شان مرتب پوشک آنها را تعویض کنند. شیرخواران بزرگ‌تر در صورت ابتلا به یک بیماری و مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها ممکن است دچار اسهال شوند، که خود ممکن است سبب بثورات پوشکی شود.

● ۷ نکته برای پیشگیری از ادرارسوختگی

۱) کهنه یا پوشک خیس نوزاد را هر چه سریع‌تر تعویض کنید.

۲) شب‌ها معمولا نوزاد به فاصله کوتاهی پس از به خواب رفتن ادرار می‌کند. بنابراین تعویض کهنه یا پوشک در این هنگام از ادرار سوختگی شبانه جلوگیری می‌کند.

۳) پس از هر بار دفع ادرار یا مدفوع، موضع را با آب ساده یا صابون بچه شسته، خوب آبکشی کنید. سپس موضع را خشک نموده و بگذارید تا قبل از بستن مجدد هوا بخورد. می‌توانید قبل از بستن مجدد، از پودر تالک استفاده کنید.

۴) هرگز از قسمت‌های خیس کهنه برای پاک کردن نوزاد استفاده نکنید زیرا با این کار خود آلودگی را روی پوست نوزاد پخش خواهید کرد.

۵) توجه داشته باشید که کیفیت، لطافت و قدرت جذب پوشک یا کهنه بچه در پیشگیری از این مشکل بسیار مهم است.

۶) در صورت استفاده از کهنه‌های پارچه‌ای، آنها را با محلول‌های ضدعفونی‌کننده‌ای نظیر ساولن (مراجعه به تک‌نگار این دارو) ضدعفونی کنید. اما اگر ادرار سوختگی بروز کند، می‌توان از فرآورده‌های التیام‌بخش موجود بهره گرفت ولی در صورت بروز هرگونه عفونت در موضع احتیاط کرده و با پزشک مشورت کنید.

۷) مصرف پمادهای ضد التهاب استروئیدی (کورتون‌ها) نظیر تریامسینولون، بتامتازون، هیدروکورتیزون، فلئوسینولون و… به این منظور، کاملاً نابه‌جا بوده و به عوارضی نظیر نازکی و شکنندگی پوست و در نتیجه افزایش احتمال بروز عفونت در موضع منجرخواهد شد. مصرف این پمادها در این رابطه و سایر مشکلات پوستی، تنها با تجویز پزشک مجاز است.

پرسش‌های زیادی در مورد نحوه مراقبت از پوست بچه‌ها وجود دارد؛ به خصوص که درماتیت پای بچه ناشی از پوشک، مشکل شایعی است و تقریبا تمام کودکان به نوعی دچار درماتیت در ناحیه پوشک می‌شوند. درماتیت پوشک ممکن است در اثر رطوبت، ادرار و یا مواد تحریک‌آمیز پوشک و یا در اثر حساسیت ایجاد شود. در تمام بچه‌ها در صورتی که استفاده از پوشک قطع شود، بهبود سریع‌تری ایجاد می‌شود. علایم شایع این بیماری عبارتند از بثورات ساده قرمزرنگ، خشن و پوسته‌پوسته. این بثورات معمولا روی نواحی پوشک‌شده پوست کودک ظاهر می‌شود. پوست می‌تواند به وسیله مواد شیمیایی که در ترکیبات پودر لباس‌شویی، صابون، مواد نرم‌کننده و سفیدکننده‌هاست، تحریک شود. شورت‌های پلاستیکی و لاستیکی روی پوست تاثیر می‌گذارند. پوست ممکن است به مواد شیمیایی که در ساخت پوشک‌های یک‌بار مصرف به کار رفته نیز حساسیت پیدا کند. نوعی دیگر از این مشکل با بثورات آمونیاکی ناشی از ادرار تظاهر می‌کند که به وسیله باکتری‌های پوست هنگام تجزیه ادرار ایجاد می‌شود. بعضی غذاها نیز احتمال ایجاد حساسیت در کودک را بالا برده و می‌توانند باعث بروز بثورات شوند؛ و اما توصیه‌هایی برای حل این مشکل:

▪ هر شب قبل از خواب، پوشک بچه را عوض کنید.

▪ در هر بار تعویض پوشک،‌ بدن بچه را با کمک آب‌گرم بشویید.

▪ ابتدا از یک صابون مایع و سپس به مقدار کافی از پماد محافظ (ژلاتینی، پماد ویتامین A+D، وازلین یا لانولین) استفاده کنید.

▪ پوست خشک بچه را در هر بار تعویض پوشک مرطوب کنید و اگر باز هم احساس ‌کردید که پوست خشک است، یک مرطوب‌کننده غیرمحرک در ناحیه گرفتار استفاده کنید.

▪ کرم را مطابق دستورالعمل دارو استفاده کنید. ممکن است استفاده از یک کرم استرویید یا کرم ضدقارچ نیز لازم باشد که باید طبق نظر پزشک استفاده شود و مصرف یک‌بار یا دو بار در روز مفید است. این کرم‌ها روی پوست نرمال نباید مالیده شود.

▪ ترکیبات ضدقارچ باید حداقل یک هفته بیشتر از بهبود کامل دانه‌ها استفاده شود.

▪ کرم‌های استروییدی قوی نباید در ناحیه پوست پوشک مالیده شود.

▪ گاهی تعویض پودر لباس‌شویی یا صابونی که با آن کهنه‌ها را می‌شویید نیز می‌تواند کمک‌کننده باشد.

▪ اگر بثورات در اثر حساسیت غذایی ایجاد شده باشد، باید از مصرف غذاهای جدید و نوشابه‌هایی که در ماه گذشته می‌خورده‌اید، خودداری کنید و غذاهایی را یکی‌یکی (هر هفته یک نوع غذا) به رژیم غذایی کودک اضافه کنید تا باعث بروز بثورات نشود

پسندها (0)
شما اولین مشوق باشید!

نظرات (0)