به باغ همسفران
صدا کن مرا.
صدای تو خوب است.
صدای توسبزینه ی ان گیاه عجیبی است
که در انتهای صمیمیت حزن می روید.
.
.
.
بیا وانوقت من مثل ایمانی از استوا گرم
تورادرسراغاز یک باغ خواهم نشاند.
تقدیم به فرشته ی نازم.........................
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی